Bacterial vaginosis (Gardnerella vaginalis, Atopobium vaginae, Lactobacillus spp., Bacteroides fragilis, Megasphaera type 1, Bacterial vaginosis-associated bacteria 2, Mobiluncus spp.)
360,00 zł
Metoda wykonania badania: Real-Time PCR
Metoda wykonania badania: wymaz, płynna cytologia, nasienie
Czas oczekiwania na wynik: do 7 dni roboczych
Bacterial vaginosis (Gardnerella vaginalis, Atopobium vaginae, Lactobacillus spp., Bacteroides fragilis, Megasphaera type 1, Bacterial vaginosis-associated bacteria 2, Mobiluncus spp.)
Cel badania:
WAGINOZA BAKTERYJNA – (ang. Bacterial Vaginosis, BV), ilościowe zaburzenie składu flory bakteryjnej pochwy. W przebiegu BV dochodzi do redukcji liczebności lub nawet całkowitego zaniku populacji laseczek z rodzaju Lactobacillus, a w zamian następuje niekontrolowane namnażanie się bakterii ściśle beztlenowych.
Celem badania jest ocena ogólnego stanu flory bakteryjnej pochwy i wykrycie jej ewentualnych zaburzeń.
Choć waginoza bakteryjna jest schorzeniem na które cierpią kobiety, mężczyźni mogą być nosicielami drobnoustrojów stanowiących jej przyczynę. Z tego względu badanie zalecane jest zarówno u kobiet jak i mężczyzn.
BADANIE BACTERIAL VAGINOSIS WYKONASZ BEZ WYCHODZENIA Z DOMU! ZOBACZ, JAKIE TO PROSTE!
Drobnoustroje wykrywane w badaniu:
- Gardnerella vaginalis,
- Atopobium vaginae,
- Lactobacillus spp.,
- Bacteroides fragilis,
- Megasphaera type 1,
- Bacterial vaginosis-associated bacteria 2,
- Mobiluncus spp.
Gardnerella vaginalis jest jednym z najczęstszych czynników etiologicznych bakteryjnej waginozy i drobnoustrojem wskaźnikowym dla tego schorzenia oraz występuje niemal u wszystkich kobiet z tą przypadłością. Podobnie jest w przypadku innego beztlenowca Atopobium vaginae.
Bacteroides fragilis, Megasphaera type 1, Bacterial vaginosis-associated bacteria 2 również określane są jako wskaźnikowe markery diagnostyczne BV.
Pałeczka Mobiluncus spp. występuje wprawdzie tylko u kobiet z BV, ale zaledwie w 50% przypadków, nigdy nie jest spotykana w prawidłowej mikroflorze pochwy.
Kiedy wykonać badanie?
Badanie wskazane u osób przy niepokojących objawach:
- wodnista lub pieniąca się wydzielina z dróg rodnych o mlecznym lub szarym zabarwieniu i intensywnym „rybim” zapachu
- podrażnienia śluzówki ścian pochwy
- świąd sromu i pochwy
- pieczenie podczas oddawania moczu
Metoda badania:
- Real-Time PCR
- bardziej dokładna i jednoznaczna w stosunku do testów immunologicznych
Materiał do wykonania badania:
- u kobiet: wymaz z pochwy, płynna cytologia
- u mężczyzn: wymaz z prącia, nasienie
Czas oczekiwania na wynik badania:
- do 7 dni roboczych
Na chorobę szczególnie podatne są młode, aktywne seksualnie kobiety do 30. roku życia. Szacuje się, że rocznie na bakteryjne zapalenie pochwy choruje więcej kobiet niż na grzybicę, czy rzęsistkowicę. Bakteryjnej waginozie sprzyja: niewłaściwa higiena osobista, stosowanie wkładek domacicznych, częsta zmiana partnerów seksualnych, zaburzenia cyklu miesiączkowego, stosowanie antybiotyków lub leków immunosupresyjnych. Część naukowców uważa, że może się ona przenosić na partnerów seksualnych, co wiąże się z koniecznością ich leczenia. Według najnowszych badań, bakteryjną waginozę stwierdza się u około 10-14 % kobiet w wieku rozrodczym. U kobiet w ciąży, odsetek zakażeń waha się od 1 do 30%.
Przewlekłe zakażenie może mieć charakter utajony i może prowadzić do poważnych powikłań takich jak: zapalenia błony śluzowej macicy, przydatków (jajników, jajowodów i przymacicza) oraz zapalenia otrzewnej. Te groźne powikłania doprowadzają do rozwoju bezpłodności. Zwiększone jest również ryzyko wystąpienia ciąży pozamacicznej. Ponadto u kobiet ciężarnych zwiększa się szansa poronienia, porodu przedwczesnego, wewnątrzmacicznego zakażenia płodu, niskiej masy urodzeniowej noworodka, zakażeń okołoporodowych matek i noworodków.
Bakteryjna waginoza może przebiegać bezobjawowo (nawet do 50% pacjentek może nie zgłaszać objawów), szczególnie w początkowym stadium, a pojawiają się one zazwyczaj gdy choroba jest już w dość zaawansowanym stadium rozwoju. Najważniejsze z nich to szarobiaławe upławy oraz nieprzyjemny zapach z pochwy (zapach nieświeżych ryb), a rzadziej świąd sromu i pochwy oraz zajęcie cewki moczowej (pieczenie, szczypanie podczas oddawania moczu, częstomocz, ból podbrzusza).