Pasożyty pakiet 6: pełzakowica (Entamoeba histolytica, E. dispar)

Badanie molekularne (Real-Time PCR) charakteryzujące się wysoką czułością i specyficznością, wykrywające materiał genetyczny (DNA) pasożytów:

• Entamoeba histolytica
• Entamoeba dispar
  

Dotychczasowa diagnostyka chorób pasożytniczych opierała się na metodach bezpośrednich – wykryciu pasożyta lub jego jaj pod mikroskopem – oraz rzadziej na metodach pośrednich (np. lamblie zwykle wykrywa się metodą immunofluorescencji bezpośredniej – DFA). Wymagane jest kilkukrotne powtórzenie badania (np. 3 razy w odstępach kilku dni), które zwiększa czułość prowadzonej diagnostyki.

Ograniczenia tradycyjnych metod diagnostyki chorób pasożytniczych:

• ryzyko otrzymania wyniku fałszywie negatywnego (w badanej próbce nie znajdują się akurat fragmenty pasożyta lub jego jaja)
• tzw. „okienko serologiczne” w przypadku badań immunologicznych (brak przeciwciał ze względu na wczesną fazę zakażenia)
• ryzyko wyników fałszywie dodatnich: pomylenie jaj np. glisty z pyłkami roślinnymi w obrazie mikroskopowym
• przeciwciała są obecne we krwi nawet kilka lat mimo wyleczenia – pozytywny wynik nie świadczy o aktywnym zakażeniu

Zalety diagnostyki chorób pasożytniczych metodą Real-Time PCR:

• wysoka czułość (4 kopie DNA w badanej próbce)
• wysoka specyficzność (pewność przynależności gatunkowej stwierdzonego pasożyta)
• wykonanie testu z 3 próbek kału
• krótki czas oczekiwania na wynik (5 dni roboczych)

BADANIE OBECNOŚCI PASOŻYTÓW WYKONASZ BEZ WYCHODZENIA Z DOMU! ZOBACZ, JAKIE TO PROSTE!

Wskazania do wykonania badania metodą Real-Time PCR:

• obecność objawów klinicznych wskazujących na chorobę pasożytniczą mimo negatywnych wyników badania kału (metodami obserwacji mikroskopowej lub met. immunologicznymi)

 GATUNKI PASOŻYTÓW WYKRYWANE W NINIEJSZYM BADANIU:

Pełzak czerwonki (Entamoeba histolytica), Entamoeba dispar – pełzaki należące do typu Amoebozoa. Są pasożytami bytującymi w jelicie grubym człowieka. Dojrzałe cysty, po przedostaniu się do układu pokarmowego żywiciela (wraz z zanieczyszczonym pokarmem lub wodą) przechodzą szereg przekształceń i podziałów. W kale osób zakażonych odnaleźć można zarówno cysty jak i trofozoity (formy inwazyjne). Pełzaki z rodzaju Entamoeba wywołują chorobę zwaną pełzakowicą, entamebozą lub amebozą. Oprócz ściany jelita, pasożyt może występować również w wątrobie, płucach, śledzionie i mózgu. E. dispar jest morfologicznie identyczny jak E.histolytica i przez wiele lat był uważany za jego niepatogenną formę. O ile omawiane gatunki są identyczne pod względem morfologicznym, E. histolytica ma większą zdolność do fagocytozy (wchłaniania) czerwonych krwinek.

Objawy:

Zakażenie układu pokarmowego może przebiegać bezobjawowo. Jeśli dojdzie jednak do uszkodzenia błony śluzowej, może wystąpić biegunka i zapalenie okrężnicy. Ciężkie przewlekłe infekcje mogą prowadzić do dalszych powikłań, takich jak zapalenie otrzewnej, perforacje i powstawanie ziarniniaków amebowych. Patogenne gatunki Entamoeba występują na całym świecie i są często wykrywane w wodzie skażonej ludzkimi odchodami. Większość przypadków amebozy występuje w krajach rozwijających się.

Jak można się zarazić?

Do zakażenia dochodzi w wyniku:

• połknięcia pasożyta który może występować w pożywieniu lub wodzie zanieczyszczonej odchodami zakażonych ludzi, poprzez spożycie nieumytych i niepoddanych obróbce termicznej warzyw, owoców.

Kto jest najbardziej narażony na zakażenie Pełzakiem czerwonki/ E.dispar?

• Osoby przebywające w regionach o niskim stanie sanitarno-higienicznym
• Osoby o obniżonej odporności
• Osoby pływające w jeziorach, rzekach których wody mogą być zanieczyszczone odchodami ludzi

Źródło: https://www.cdc.gov/dpdx/amebiasis/index.html