Pasożyty pakiet 1 (Tasiemiec uzbrojony, Tasiemiec bąblowiec, Włosogłówka, Glista ludzka)
350,00 zł
Metoda wykonania badania: Real-Time PCR
Materiał badany: kał
Badanie molekularne (Real-Time PCR) charakteryzujące się wysoką czułością i specyficznością, wykrywające materiał genetyczny (DNA) najczęściej spotykanych u ludzi pasożytów:
- Tasiemiec uzbrojony (Teania solium),
- Tasiemiec bąblowiec (Echinococcus granulosus),
- Włosogłówka (Trichuris trichiura),
- Glista ludzka (Ascaris lumbricoides).
Dotychczasowa diagnostyka chorób pasożytniczych opierała się na metodach bezpośrednich – wykryciu pasożyta lub jego jaj pod mikroskopem – oraz rzadziej na metodach pośrednich (np. lamblie zwykle wykrywa się metodą immunofluorescencji bezpośredniej – DFA). Wymagane jest kilkukrotne powtórzenie badania (np. 3 razy w odstępach kilku dni), które zwiększa czułość prowadzonej diagnostyki.
Ograniczenia tradycyjnych metod diagnostyki chorób pasożytniczych:
- ryzyko otrzymania wyniku fałszywie negatywnego (w badanej próbce nie znajdują się akurat fragmenty pasożyta lub jego jaja),
- tzw. „okienko serologiczne” w przypadku badań immunologicznych (brak przeciwciał ze względu na wczesną fazę zakażenia),
- ryzyko wyników fałszywie dodatnich: pomylenie jaj np. glisty z pyłkami roślinnymi w obrazie mikroskopowym,
- przeciwciała są obecne we krwi nawet kilka lat mimo wyleczenia – pozytywny wynik nie świadczy o aktywnym zakażeniu.
Zalety diagnostyki chorób pasożytniczych metodą Real-Time PCR:
- wysoka czułość (4 kopie DNA w badanej próbce),
- wysoka specyficzność (pewność przynależności gatunkowej stwierdzonego pasożyta),
- wykonanie testu z 1 próbki kału, brak konieczności powtarzania badania,
- krótki czas oczekiwania na wynik (5 dni roboczych).
Wskazania do wykonania badania metodą Real-Time PCR:
- obecność objawów klinicznych wskazujących na chorobę pasożytniczą mimo negatywnych wyników badania kału (metodami obserwacji mikroskopowej lub met. immunologicznymi).
Objawy choroby pasożytniczej:
- bóle brzucha, biegunki lub zaparcia, kłopoty z apetytem, brak sytości po posiłkach,
- uczucie zmęczenia, niepokoju, zdenerwowania, bóle głowy, problemy z zasypianiem,
- płaczliwość u dzieci, niespokojny sen, zgrzytanie zębami,
- częste infekcje wynikające z osłabienia układu odpornościowego, bóle mięśni, stawów, migreny, alergie, astma oskrzelowa,
- podkrążone oczy, rozszerzone źrenice, białe cienie na dziąsłach,
- problemy skórne: świąd, wysypki, pokrzywka, sucha skóra, wypryski.
GATUNKI PASOŻYTÓW WYKRYWANE W NINIEJSZYM BADANIU:
Tasiemiec uzbrojony (Teania solium) – występujący na całym świecie gatunek tasiemca, którego żywicielem ostatecznym (lub pośrednim) jest człowiek i inne kręgowce. Jest pasożytem układu pokarmowego wywołującym choroby zwane teniozą (tasiemczycą), która może się rozwinąć po spożyciu niedogotowanego mięsa wieprzowego zawierającego postacie przetrwalnikowe tasiemca – tzw. wągry lub rzadziej cysticerkoza (wągrzycą), która spowodowana jest spożyciem jaj tasiemca. Postać dorosła tasiemca uzbrojonego osiąga długość nawet 4m.
Objawy:
Tenioza (tasiemczyca): choroba daje objawy głównie ze strony układu pokarmowego (nudności, biegunka, zaparcia, czasem zapalenie wyrostka robaczkowego spowodowane migracją proglotydów). Cysticerkoza (wągrzyca): Postaci larwalne tasiemca mogą lokalizować się w różnych narządach: m. in. mięśniach, mózgu, oku, w rdzeniu kręgowym etc., a objawy choroby zależne są od ich umiejscowienia, np. w przypadku ich lokalizacji w oku mogą powodować zaburzenia widzenia a w przypadku zakażenia mózgu – choroba objawiać się może zaburzeniami emocjonalnymi, depresją, halucynacjami. Intensywność objawów może się zmieniać w czasie. Zakażenie może również przebiegać bezobjawowo.
Jak można się zarazić?
Do zakażenia dochodzi w wyniku:
- połknięcia postaci larwalnych pasożyta znajdujących się w niedogotowanym mięsie wieprzowym,
- połknięcia jaj znajdujących się w pożywieniu lub wodzie zanieczyszczonej kałem ludzi.
Kto jest najbardziej narażony na zakażenia tasiemcem uzbrojonym?
- Osoby przebywające w regionach o niskim stanie sanitarno-higienicznym
- Osoby spożywające niedogotowane lub surowe mięso wieprzowe (np. tatar)
- Osoby pływające w jeziorach, rzekach których wody mogą być zanieczyszczone odchodami ludzi
Tasiemiec bąblowiec (Echinococcus granulosus) – gatunek tasiemca, którego dojrzała postać bytuje w jelicie cienkim psowatych (pies, lis, wilk). Człowiek może stać się jego żywicielem pośrednim przez spożycie produktów zanieczyszczonych odchodami zakażonych zwierząt. Z jaj, w układzie pokarmowym człowieka wydostaje się wyposażona w 6 haczyków onkosfera, która przedostaje się do układu krwionośnego, aby z prądem krwi dotrzeć do różnych organów, głównie wątroby i płuc, w których tworzy tzw. torbiele bąblowcowe. Torbiele stopniowo powiększają się, uszkadzając organ w którym się znajdują.
Objawy:
Objawy zakażenia tasiemcem bąblowcowym zależą od tego, w którym miejscu utworzyły się torbiele. Jeśli onkosfera trafi do płuc, może wtedy powodować duszności, jeśli umiejscowi się w nerkach – niewydolność tego narządu, bóle.
Jak można się zarazić?
Do zakażenia dochodzi w wyniku:
- połknięcia jaj znajdujących się w pożywieniu lub wodzie zanieczyszczonej odchodami zakażonych zwierząt (np. jedzenie nieumytych owoców leśnych),
- kontakt z zakażonymi zwierzętami (np. pies, lis, wilk).
Kto jest najbardziej narażony na zakażenia tasiemcem bąblowcowym?
- Osoby przebywające w regionach o niskim stanie sanitarno-higienicznym
- Osoby zbierające i jedzące dziko rosnące owoce leśne
Źródło: Dorota Bielińska-Ogrodnik1, Monika Lichodziejewska-Niemierko2, Monika Żurawska3 Liver echinococcal disease in peritoneal dialysis patient — case report https://www.cdc.gov/dpdx/echinococcosis/index.html
Włosogłówka (Trichuris trichiura) – gatunek nicienia, pasożyt bytujący w jelicie człowieka. Zarówno jaja jak i formy dorosłe lokalizują się w jelicie, powodując chorobę – trichuriozę (inaczej włosogłówczycę).
Objawy:
Objawy zakażenia włosogłówką to głównie dolegliwości ze strony układu pokarmowego. Kał osób zarażonych może zawierać wodę, śluz oraz krew. Ciężka infekcja u dzieci może prowadzić do anemii, opóźnienia wzrostu i upośledzenia rozwoju.
Jak można się zarazić?
Do zakażenia dochodzi w wyniku:
- połknięcia jaj występujących w pożywieniu lub wodzie zanieczyszczonej odchodami zakażonych ludzi, poprzez spożycie nieumytych i niepoddanych obróbce termicznej warzyw, owoców.
Kto jest najbardziej narażony na zakażenia włosogłówką?
- Osoby przebywające w regionach o niskim stanie sanitarno-higienicznym
- Osoby pływające w jeziorach, rzekach których wody mogą być zanieczyszczone odchodami ludzi
Źródło: https://www.cdc.gov/parasites/whipworm/gen_info/faqs.html#spread
Glista ludzka (Ascaris lumbricoides) – pasożyt z rodzaju nicieni, z rodziny Ascarididae. Ma obły kształt ciała osiągającego długość do ok. 40 cm. Jego żywicielem jest wyłącznie człowiek. Dorosłe osobniki bytują w jelicie cienkim człowieka, natomiast larwy wydostające się z osłon wędrują przez układ krwionośny do płuc, gdzie dwukrotnie linieją. Następnie, przez oskrzela, tchawicę i krtań dostają się do żołądka i jelit, gdzie dojrzewają i zaczynają się rozmnażać płciowo. Choroba spowodowana zakażeniem glistą ludzką to glistnica (inaczej askarioza).
Objawy:
Objawy zakażenia mogą obejmować dyskomfort w jamie brzusznej, osłabienie, bóle głowy. Ciężkie infekcje mogą powodować niedrożność jelit i upośledzać wzrost u dzieci. Inne objawy, takie jak kaszel, są spowodowane migracją pasożytów przez organizm.
Jak można się zarazić?
Do zakażenia dochodzi w wyniku:
- połknięcia jaj występujących w pożywieniu lub wodzie zanieczyszczonej odchodami zakażonych ludzi, poprzez spożycie nieumytych i niepoddanych obróbce termicznej warzyw, owoców.
Kto jest najbardziej narażony na zakażenia glistą ludzką?
- Osoby przebywające w regionach o niskim stanie sanitarno-higienicznym
- Osoby pływające w jeziorach, rzekach których wody mogą być zanieczyszczone odchodami ludzi
Źródło: https://www.cdc.gov/parasites/ascariasis/gen_info/index.html