Pakiet 8 – Odzwierzęce infekcje pasożytnicze ((tęgoryjce): Ancylostoma ceylanicum, Ancylostoma caninum, Ancylostoma duodenale, Ancylostoma tubaeformae, Ancylostoma brasiliense, Uncinaria stenocephala)

Zakres testu (tęgoryjce) :

• Ancylostoma  ceylanicum,
• Ancylostoma caninum,
• Ancylostoma duodenale,
• Ancylostoma tubaeformae,
• Ancylostoma brasiliense,
• Uncinaria stenocephala.

Infekcje pasożytnicze pochodzenia odzwierzęcego są stosunkowo częste. Posiadając kota lub psa, nawet przy zachowaniu podstawowych zasad higieny możemy, chcąc nie chcąc, „złapać” pasażera na gapę. Zoonozą nazywamy chorobę odzwierzęcą , która jest przenoszona przez zwierzęta i potrafi przenieść się na człowieka. Do takich pasożytów zaliczyć możemy tęgoryjce.

Tęgoryjce

Pasożytują zarówno na człowieku (Ancylostoma duodenale), jak i na zwierzętach (Ancylostoma ceylanicum, A. braziliense, A. caninum, A. tubaeforme). Uncinaria stenocephala to nicień pasożytujący na psach, kotach i lisach, a także na ludziach.

Larwy mogą przeniknąć poprzez ludzką skórę lub dostać się do układu pokarmowego z pokarmem.

Zakażenie tęgoryjcem jest stosunkowo częste u dzieci. Larwy mogą przetrwać w kale od 3 do 4 tygodni w sprzyjających warunkach środowiskowych. Zakażenie może nastąpić poprzez kontakt dziecka w piaskownicy zanieczyszczonej zwierzęcymi odchodami. Larwy przenikają przez skórę i są przenoszone przez krążenie żylne do serca i płuc. W ciągu 10 dni od przeniknięcia przez skórę larwy atakują pęcherzyki płucne i wspinają się przez oskrzela do gardła, gdzie są połykane. W ten sposób dostają się do układu pokarmowego i ostatecznie do kału. Po dotarciu do jelita cienkiego larwy dojrzewają do postaci dorosłych i przyczepiają się do ściany jelita.

Cykl życiowy tęgoryjców znajdziesz tutaj.

Objawy zakażenia:

• niedokrwistość z niedoboru żelaza, spowodowana utratą krwi w miejscu przyczepu tęgoryjca w jelicie cienkim. Szczególnie wrażliwe są kobiety i dzieci,
• kaszel, świszczący oddech związane z migracja larw w płucach i oskrzelach,
• objawy żołądkowo-jelitowe,
• objawy skórne w postaci wysypki, rumienia, świądu.

Etapy badania molekularnego kału:

• izolacja materiału genetycznego (DNA) z kału,
• powielenie sekwencji DNA charakterystycznych dla poszukiwanego gatunku pasożyta (reakcja Real-Time PCR),
• analiza wyniku.

Dzięki zastosowaniu techniki molekularnej Real-Time PCR skuteczność testu jest bliska 100%. Analiza odbywa się z 1 próbki kału.

Zalety diagnostyki chorób pasożytniczych metodą Real-Time PCR:

• wysoka czułość (4 kopie DNA w badanej próbce)
• wysoka specyficzność (pewność przynależności gatunkowej stwierdzonego pasożyta)
• wykonanie testu z 1 próbki kału, brak konieczności powtarzania badania
• możliwość wykrycia do 15 różnych pasożytów w 1 badaniu (pakiet pełny)
• szybki wynik ( do 5 dni roboczych)

Wskazania do wykonania testu metodą Real-Time PCR

Obecność objawów klinicznych wskazujących na chorobę pasożytniczą mimo negatywnych wyników badania kału (metodami obserwacji mikroskopowej lub met. immunologicznymi)