Urogenital 5 (HPV14, Ch. trachomatis, M. genitalium ,U. urealyticum, U. parvum) met. Real-Time PCR, jakościowo

Wirus brodawczaka ludzkiego (Human Papillomavirus, HPV) to często występujący patogen wśród populacji ludzkiej, będący najczęstszą przyczyną infekcji wirusowych układu rozrodczego. Pomimo że większość jego rodzajów nie jest bezpośrednią przyczyną poważnych powikłań, a jedynie może powodować powstawanie łagodnych zmian skórnych, to część typów wykazuje się w różnym stopniu onkogennym działaniem na organizm. Z tego powodu badanie w kierunku obecności wirusa HPV z dokładnym określeniem jego typu poprzez analizę DNA pozwala odpowiednio wcześnie wdrożyć działanie zapobiegające powstawaniu zmian nowotworowych i innych powikłań.

Typy brodawczaka ludzkiego

Wirus HPV jak dotąd posiada niemal 200 różnych typów. Do najszerzej znanych należą:

• HPV niskoonkogenne (niskiego ryzyka, LR), wśród nich m.in. HPV typ 6, 11, 40, 42, 43, 44, 54, 61, 70;
• HPV wysokoonkogenne (wysokiego ryzyka, HR), wśród nich m.in. HPV typ 16, 18, 26, 31, 33, 35, 39, 45, 51, 52, 53, 56, 58, 59, 66, 68, 69, 73, 82.

Wirus HPV – badanie i jego cel

Test na obecność wirusa brodawczaka ludzkiego obejmuje precyzyjną identyfikację jego materiału genetycznego w organizmie pacjenta. Przedstawione w niniejszej ofercie badanie na HPV wykrywa 14 typów o wysokim potencjale onkogennym: 16, 18, 31, 33, 35, 39, 45, 51, 52, 56, 58, 59, 66, 68. Jego celem jest zapobiegnięcie powstania lub rozwoju choroby nowotworowej.

BADANIE NA OBECNOŚĆ WIRUSA HPV WYKONASZ BEZ WYCHODZENIA Z DOMU!

ZOBACZ, JAKIE TO PROSTE!

Co ważne, wirus brodawczaka ludzkiego może zainfekować niezależnie od płci. Z tego powodu zalecane jest pobranie wymazu (również z jamy ustnej) oraz wykonanie badania pod kątem zarażenia HPV zarówno u pań, jak i panów. Zakażenie wysokoonkogennym typem wirusa może oznaczać dla kobiet przede wszystkim podwyższone ryzyko wystąpienia raka szyjki macicy, zaś dla mężczyzn zachorowanie na nowotwory jąder czy prącia. Jednakże test DNA na obecność HPV pozwala zapobiegać, a także zatrzymać rozwój schorzenia wywołanego przez ten patogen. Będąc wolnym od infekcji, można zdecydować się na szczepienie chroniące przed najgroźniejszymi typami wirusa.

Objawy infekcji wirusem HPV

♀ U kobiet:

• wirusy HPV niskoonkogenne: łagodne zmiany zewnętrzne (brodawki, kłykciny) w okolicach narządów rozrodczych (pochwa, srom), na szyjce macicy oraz w obrębie odbytu, błon śluzowych jamy ustnej bądź gardła. Objawy zwykle ustępują w ciągu kilku miesięcy, a około 90% z nich  znika w ciągu 2 lat od momentu zakażenia.
• wirusy HPV wysokoonkogenne: łagodne zmiany zewnętrzne podobne do tych występujących przy niskoonkogennych typach wirusa HPV – objawy te mogą jednak utrzymywać się dłużej w organizmie i doprowadzić w ostateczności do raka szyjki macicy, nowotworu odbytu, sromu, pochwy czy części ustnej gardła.
• Rak szyjki macicy jest zdecydowanie najczęstszą chorobą związaną z obecnością wirusa brodawczaka ludzkiego w organizmie człowieka – prawie zawsze przyczyną okazuje się zakażenie nim. Za około 2 na 3 przypadki pojawienia się zmian nowotworowych na powierzchni szyjki macicy odpowiedzialne są wirusy HPV typu 16 i 18.

♂ U mężczyzn:

• wirusy HPV niskoonkogenne: łagodne zmiany zewnętrzne (brodawki, kłykciny) występujące w okolicach narządów rozrodczych – na cewce moczowej, żołędziu i po wewnętrznej stronie napletka, a także w okolicach odbytu lub błony śluzowej jamy ustnej bądź gardła. Objawy zwykle ustępują w ciągu kilku miesięcy, a około 90% znika w ciągu 2 lat od momentu zakażenia.
• wirusy HPV wysokoonkogenne: łagodne zmiany zewnętrzne, tak samo jak w przypadku niskoonkogennych typów. Objawy mogą utrzymywać się dłużej w organizmie oraz doprowadzić do nowotworu odbytu, prącia czy wystąpienia stanów chorobowych w jamie ustnej i gardle.

Drogi transmisji wirusa HPV

♀ U kobiet:

• kontakty seksualne (penetracyjne, niepenetracyjne, analne czy oralne),
• transmisja okołoporodowa (zakażenie matka-dziecko),
• kontakty skórne.

♂ U mężczyzn:

• kontakty seksualne (penetracyjne, niepenetracyjne, analne czy oralne),
• kontakty skórne.

Wskazania do wykonania badania na HPV

♀ U kobiet:

• profilaktyka nowotworów złośliwych związanych z infekcją HPV,
• badania przesiewowe u kobiet po 26 roku życia,
• aktywność seksualna, nawet w sytuacji współżycia tylko z jednym partnerem,
• występowanie niepokojących dolegliwości, takich jak brodawki lub kłykciny kończyste w okolicach narządów płciowych czy odbytu,
• dysplazja szyjki macicy (badanie pod kątem HPV może zostać wykonane po zakończeniu terapii),
• rak szyjki macicy (jw.)
• nawracające stany zapalne układu moczowo-płciowego (zapalenia cewki moczowej lub infekcje intymne),
• ciąża lub planowanie powiększenia rodziny.

♂ U mężczyzn:

• profilaktyka nowotworów złośliwych,
• aktywność seksualna, nawet w sytuacji współżycia tylko z jednym partnerem,
• występowanie niepokojących dolegliwości, takich jak brodawki lub kłykciny kończyste w okolicach narządów płciowych czy odbytu,
• nawracające stany zapalne układu moczowo-płciowego (zapalenia cewki moczowej, żołędzi lub napletka).

Wymazy pobierane do badania na HPV*

♀ U kobiet:

• wymaz z cewki moczowej,
• wymaz z szyjki macicy,
• wymaz z warg sromowych,
• wymaz z okolic odbytu,
• wymaz z gardła,
• wymaz z kłykcin lub innych zmian skórnych czy błon śluzowych.

♂ U mężczyzn:

• wymaz z prącia,
• wymaz z rowka zażołędnego,
• wymaz z cewki moczowej,
• wymaz z okolic odbytu,
• wymaz z gardła,
• wymaz z kłykcin i innych zmian na skórze bądź błonach śluzowych.

* zależnie od lokalizacji objawów.

Czas oczekiwania na wynik testu HPV: do 5 dni roboczych.

Jakie korzyści płyną z wykonania badania na obecność wirusa HPV?

Wczesna identyfikacja przyczyny zakażenia układu moczowo-płciowego skutkuje szybszym włączeniem dalszej diagnostyki i/lub odpowiedniego leczenia, co może uchronić pacjenta przed przykrymi konsekwencjami jego rozwoju.

Jak można zamówić wykonanie badania na HPV?

Zajrzyj do zakładki Dla pacjenta > Zamów badanie, gdzie znajdziesz całą procedurę opisaną krok po kroku.

Jak długo można przechowywać wymaz przed wysłaniem do laboratorium?

DNA, który znajduje się na wymazówkach, jest bardzo trwałe – jednak zaleca się, aby materiał przesłać w ciągu kilku lub kilkunastu dni od daty pobrania. Pamiętać trzeba o tym, aby był przechowywany w suchym, zacienionym miejscu (promienie UV powodują degradację DNA).

Jak przebiega wysłanie materiału do laboratorium?

Po dokonaniu wyboru badania oraz uiszczeniu opłaty laboratorium prześle do Ciebie zestaw wraz z instrukcją prawidłowego pobrania wymazu, a także kopertę do przesyłki zwrotnej materiału. Umieszczasz uzyskaną próbkę w otrzymanym opakowaniu,  kontaktujesz się z pracownikiem laboratorium i uzgadniasz dogodny termin odbioru przesyłki.

W jaki sposób uzyskuje się wynik badania na HPV?

Można pobrać go samodzielnie w wersji elektronicznej na stronie internetowej laboratorium lub otrzymać wynik na adres e-mail – w tym celu należy zaznaczyć na formularzu zlecenia badania odpowiednią pozycję.

Literatura:

[1]who.int/en/news-room/fact-sheets/detail/human-papillomavirus-(hpv)-and-cervical-cancer

[2]https://www.cancer.org/cancer/cervical-cancer/detection-diagnosis-staging/cervical-cancer-screening-guidelines.html

[3] Rekomendacje dotyczące diagnostyki wirusów brodawczaka ludzkiego (HPV) wysokiego (HR) i niskiego ryzyka (LR) w profilaktyce i leczeniu chorób jamy ustnej, gardła i krtani. Stanowisko ekspertów PTORL i KIDL; Małgorzata Wierzbicka, Agata Józefiak, Jarosław Szydłowski, Andrzej Marszałek, Czesław Stankiewicz, Elżbieta Hassman-Poznańska, Ewa Osuch-Wójcikiewicz, Jacek Składzień, Janusz Klatka, Wioletta Pietruszewska, Elżbieta Puacz,Krzysztof Szyfter, Witold Szyfter; otolaryngologia polska 67 (2013) 113–134

[4] Rekomendacje dotyczące diagnostyki i leczenia płaskonabłonkowych zmian śródnabłonkowych szyjki macicy na podstawie wytycznych CAP/ASCCP Polish recommendations regarding diagnostics and treatment of cervical squamous intraepithelial lesions according to the CAP/ASCCP guidelines; Anna Nasierowska-Guttmejer, Witold Kędzia, Wojciech Rokita, Szymon Wojtylak, Dariusz Lange, Robert Jach, Mirosław Wielgoś; Ginekologia i Perinatologia Praktyczna 2016 tom 1, nr 3, strony 130–137

Identyfikacja DNA 4 patogenów układu moczowo-płciowego:

• Mycoplasma hominis,
• Mycoplasma genitalium,
• Ureaplasma urealyticum,
• Ureaplasma parvum,